баба (имн.) - петра (имн.)

Чана не ѝ обрнува внимание, ги пречекува другите и ги реди лево и десно од нив: лево бабата Петра со внучињата, десно Добра со Ленче и мажот, а Влаинката Роса не ги погодила басамаците, во темницата фатила полево и се нашла во некои долни простории.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Зарем не знаеле кога ослепувале души мачни - живи - неживи? - шепоти баба Петра, наплеќи легната, божем заспана.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)