Гоце Делчев живее во моето срце, во срцето на татко ти, дедо ти и баба ти!
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
- Нека останат тие петстотини, му вели татко ти - зашто ако се фатиш со старата, секој ден и за секој изговорен збор ќе ѝ бараш да плаќа казна... - одново удри смеа, а Мита, кикотејќи се гласно, праша: - Како му рече баба ти на судијата? ...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
„Февруари, на баба ти! Ги имам сите резултати црно на бело. И ти велам дека ниту еден број...“
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Дедо му Аврам му ја стави раката на рамото и му рече: ”Отиде баба ти чедо... Сега сме без неа...“
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
А кога тој сакаше да ја убие, мајка му му рече: „Немој, чедо... Тоа е душата на баба ти... Нѐ посетува...“
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Знаеш дека баба ти не сака да ѝ се валка!
„Раскази за деца“
од Драгица Најческа
(1979)
Со баба ти Родна направивме куќа, трета на Прокопиеви во Куманово, ж`та, со убав двор, во едно сокаче близу старата куќа.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Баба Марија не го спомнуваше долапот. Воопшто земено, баба ти беше мирна стамена жена.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Баба ми беше гурман. Сакаше да проба сѐ.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
- Ја најадов баба ти со попара од леб и вино, ми рече.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Ќе отрчам кај неа и ќе ја замолам да прати некого кај баба ти.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
- Не, - рече, - ти имаш сипаници. Брзо оди дома за да не префатат децата. И кажи ѝ на баба ти.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
„Невозможно, а сепак можно“, рече мама.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
„Никогаш не сме зборувале за тоа, зашто мислев дека не можеш да се сеќаваш: баба ти често месеше леб, го печеше и топол го виткаше во бела крпа.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Изговарајќи некакви волшебни зборови ја барав врвцата со клучот, отклучив и со широко движење на десната рака ги поканив другарите да влезат.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
„Е, синко, синко“, рече тато, „баба ти да е тука сега би рекла - Лага река не гази. И голема мудрост би рекла.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Во кујната поседнавме околу масата.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
„Ја нема баба ти да нѐ праша: каде ни се клучињата, дали ги чуваме куќите и дали сме гладни“, воздивна Дејко.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
ВТОРАТА ЖЕНА: Може ли баба ти со часови да позира, стара жена е!
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)