И во случајот на Долнец беше така. Стапка по стапка, од архив во архив, фотографија, скица, разговор со овој или со оној.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Татко, како непартиец, но и со сомневања за неговото минато кај надлежните партиски кадровски служби, кои одлучуваа за сѐ и сешто, брзо увиде дека нема никакви шанси да напредува во судската кариера, макар и само на стручен план, како експерт по шумските деликти, па откако ги откри отоманските сиџили, односно судски регистри и кадиски записи на битолскиот кадилак, кои не можеле да стигнат во централните архиви во Цариград, не се спаси само од новото заминување туку ја спасуваше и нашата иднина.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Во големиот историски архив во Монастир, не успеав да најдам ништо што би ме водело во тој правец.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)