автор (имн.) - толку (прил.)

Поетскиот хуманизам (а тоа е чинам вистинскиот збор за она што ја покренува и усвитува прозата на Чинго) во името на кого авторот толку дискретно и толку ненаметливо прозборува за човечките судбини на својата избраздена пасквелска земја е само еден од видовите на растреперениот и честопати трауматизиран сензибилитет на модерниот човек пред сето она што таа иста современост во својот незапирен победнички настап го донесува како перспектива и ослободување но и како страв од нови опасности и беспаќа.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Пред сè поради тоа авторот толку многу се зближи со него што останаа пријатели кои не само што редовно се посетуваа и во Битола и во Скопје туку се бараа.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)