61. Авторот има предвид една јасна и достатно разработена национална програма на македонското движење во минатото, зашто тој самиот на друго место наведува некои многу важни пројави на македонската национална мисла кај претходниците.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Таков однос авторот има и спрема српскиот народ.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
За авторот беше драгоцено и консултирањето на лингвистичките научни трудови на американскиот балканолог академик Виктор Фридман.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Авторот имаше чест да ги познава академик Оливера Јашар-Настева и академик Харалампие Поленаковиќ овие две маркантни личности да дели незаборавни моменти со нив, да им се восхитува на нивната ерудиција, мултиетничка и мултикултурна проникнатост не само во балканскиот јазичен сојуз туку и на неговото разгранување во сите други сфери на животот.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Повеќе ни збор не разменија. Авторот имаше и што да му рече и што да го праша, но беше решен да молчи.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Во еден момент авторот имаше чувство дека го подувнало благо освежувачко ветре, кога, в час потоа, пред нив чекореше млада жена, можеби девојка, преку чии голи раменици стегнато стоеја две црни презрамки, во мини сукња, со нозе мили како прегратка и што понесуваа.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Авторот има идеја. Тој знае дека најстара на седиштето до него е босот на трочлената банда.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Авторот имаше чувство дека си дозволил преголема слобода.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Авторот има чувство дека попаднал во неволја и смислува како да се спаси.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Секој автор има само една книга во која го крие својот основен код, а во другите можеби станува епигон на самиот себе.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Авторот има со што да стане, мајстор на фикцијата и на раскажувањето.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)