"Луѓето кога чекаат автобус стојат еден зад друг, а не еден до друг", им забележа човекот во сина облека.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Е, сега настапува проверувачот, полн со сомнеж, па, притискајќи нѐ нас на задната врата, почнува истрагата, човече, едниот ја брка бабата, другиот го држи дедото, автобусот стои во место, вратите заклучени.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Пред големите тркала на црвениот двокатен автобус стои дете, големо само колку нив, вкочането и жолто како зрел лимон.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
- Луѓето кога чекаат автобус стојат еден зад друг, а не еден до друг, - им забележа човекот во сина облека.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)