Тогаш настапи Мустафа ефенди; на заптиите и на војниците им издаде заповед да ги фатат и да ги отераат Арнаутите во апсаната прилепска, а Лазора да го однесат во војничката болница за да го излекуваат, но Јосиф не даде; Сами ќе го излекуваме, рече.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Подоцна кршење на портата и влегување на Арнаутите во дворот на чело со Илија.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Потковичаните го спружија Лазора помешечки на веленцето Хаџи Паново и го пренесоа дома кај нив, кај Хаџи Пановци.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)