натема (изв.) - го (зам.)

Ката ден со него борба праиме под амбарите; арно ама никој досега, што се борил со него, не го кутнал; сѐ тој кутиња: натема го натема, да би му се исушиле тие остри нокти да би! - му рекле стаорите на главатиот стаор.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Тој, натема го, во сите шие... по мене трчала и јатрва ми Уља, ама јас не сум ја видела.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)