ѝ (зам.) - чини (гл.)

Ја направил вајарот, и таткото му ја дал на синот да си игра со неа: да ја пофаќа, да ѝ чини што сака, и детето, малку по малку се отстрашило од соседот и почнало да излегува од дома, да не се крие.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Очигледно, возбудувањето не ѝ чинеше добро.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
И вратата по неа секогаш ќе остане отворена, секогаш кога ќе пофти, ако не ѝ чини таму, слободно нека си се врати.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Не се лоши, добри луѓе се, ама се прават строги и постојано ја ограничуваат.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Никој за тоа нема да ја прекорува.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
А што ѝ чини нејзе да му јави на синот?
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Единственото нешто што не ѝ чини ѝ се родителите.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)