Не, сигурно не е тоа, ѝ прелета одеднаш во свеста!
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Авторот за цело време се чувствуваше понесено изгубен, а кога виде како на средовечната госпоѓа облачиња црвенело ѝ прелетуваат преку образите, почувствува дека сепак доста цврсто се држи на нозе.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Дали навистина можат да ѝ го одземат? - ѝ прелета во главата на Елена тоа страшно прашање.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
На Мајка ѝ прелета низ мислите за спомените, мигот кога Татко реши, ноќта, да заминеме преку границата, низ Езерото, не многу време по италијанско-грчката војна во Поградец, една година по нивното патување во Италија.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)