ѝ (зам.) - помине (гл.)

Доста се поуспокои. Кое болките ѝ поминаа.. кое го виде оти е живо, разбра што е. И сега треба да се мисли за понатаму.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Кога Доста рече „да втасаме порано дома“ по целата снага трпки ѝ поминаа, па си помисли во себе: „Ех, сполајмити, бре боженце, оти и за мене имало „дома" да ме прибере.“
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
„Безнадежна љубов беше тоа. Ѝ помина како априлски ден.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Последната ноќ ѝ помина како миг, дури и побрзо.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Којзнае што гледаше, ама нејзе како да ѝ се чинеше оти ќе ѝ помине нешто невидено.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Еден шрапнел ѝ поминал преку градите и ѝ го зел гласот, целата појава.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Многу возбудливи моменти, и добри и лоши, ѝ поминаа во изминатиот дел од животот...
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Студени морници ѝ поминаа низ телото.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Секогаш кога ја гледав како е внесена во некоја работа се прашував што ли ѝ поминува низ главата.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
-Војни беа тогаш, велеше Софија во Скопје.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
„Пролетта е време за љубов“, ѝ поминува низ главата и неволно мислата почнува да ѝ бега во минатото.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Кој ден е денес, ѝ поминува мисла низ главата, а таа се обидува да ја потисне, тонејќи со погледот во сè подлабокото вечерно небо на кое неосетно почнуваат да се палат светилките од вечерниот полилеј.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Додека траеше краткиот меден месец на запознавањето со заедницата.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Во сефардскиот печат, дури и во умерениот „Ел Тиемпо” го напаѓаа за неумерено покачување на рабинската плата, а уредникот Јицак Давид Флорентин, еден од угледните личности на Солун што ги запозна уште при првата посета на градот, дури без стегање напиша еден текст од секташки позиции: изворот на арогантноста - ѝ поминува низ мислите текстот што најмногу ги здоболе и Цви и неа - е ашкенаското потекло на главниот рабин; таму, според тој луд Флорентин, лежи причината за тешкиот, автократски и нееластичен карактер на главниот рабин, додека без срам потаму пишува дека „ние Сефардите сме луѓе со слатка, флексибилна и добродушна расположба”.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Цви веќе цврсто ги држеше уздите на власта, а таа силна запрега тој ја тераше во ризичен трк, опиен од слободата што, за разлика од Жешов, Виена и Берлин, тука широко му ги отвораше своите простори...  Таа знаеше дека дел од критиките се точни.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Сеедно, нејзе ѝ остана навиката секоја ноќ пред мугрите да стои пред прозорецот и да гледа во Једи-куле, потем во градот притиснат од ноќта и замолкнат, и за разлика од порано, стуткан меѓу бескрајот на морето од едната и занданата со седум кули насадена на ридот, на спротивната страна.  Никогаш, ѝ поминува низ главата онаа иста помисла, не била среќна во овој град.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Рена беше најстарата од четирите деца, сите ќерки веќе стасани на возраст за мажење, па се очекуваше токму таа прва да се мажи, од една страна за да им го отвори патот на другите, од другата да не ѝ помине редот и да остане немажена.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Белки ќе ѝ помине сонот.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
- Кита! Кита! Кита ти си? - викаше тетка Олга помеѓу испреплетените пискоти на мајка ми во кои таа збунето и возбудено повторуваше, - Олга, Олга ти си?
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Денот кога решив да го изменам односот, ја слушнав мајка му на Дино како разговара со пријателка ѝ по телефон и се договара да ѝ помине на гости наредното претпладне.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Познавајќи ја долго време, Ѕ очекуваше дека лутината нема да ѝ помине брзо.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
-Ех, нека ѝ помине!
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Само чу дека штракнаа ножиците и едно перче од нејзината бујна коса ѝ се оддели од главата и како летно облаче ѝ помина пред очите.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
На излезот од грнчарницата ја удри некој топол воздушен бран што ѝ помина по коските како земјотрес. За малку да ја кутне, да ја онесвести.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Ѓувезија Дубровска ја фати за рака и се обиде да ја исправи.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)