ѝ (зам.) - поигра (гл.)

Сеќавав како ѝ поигрува крвта под меката кожа додека ѝ ги галев подлактиците.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Продолжувала да стои увисната на неговиот врат, спружена по целата негова должина, а само очите почнале да ѝ поигруваат како икри масло над вода.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Тропна утрово на прозорецот, ја разбуди старичката и кога се затетерави таа во дворот птицата сви круг-два над неа. ѝ поигра, ѝ попеја, и одново полета накај што се покажа зората.
„Ненасловена“ од Анте Поповски (1988)