„Еве“, му рече Башмајсторот на оној. „Да ѝ однесеш мајке ти исто колку што си носат дома врснициве твои“.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
На мајка ми ѝ однесов само поздрав.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
А ти, ела малку по мене“, и Башмајсторот замина покроце кон бараката, зборувајќи како за себе: „Си нашол работа, аирлија нека ти е, само мене ми е страв да не би да биде ова сѐ што ќе ѝ однесеме на мајка ти“, а оној едно време гледаше по Башмајсторот, се подвоуми, Башмајсторот ниеднаш не се обѕрна да види доаѓа ли овој по него, чекореше спокојно, и најпосле оној замина кон бараките.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Ќе ѝ однесам една бела роза и ќе ја прочитам баладата за белата роза.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Ѝ однесе прва китка испратена од Јована. Потоа огледалце, чешле, мониста.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)