ѝ (зам.) - одговара (гл.)

„Тоа се глупости”, ѝ одговара: „Нема бегање од нив”.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
„Се разбира”, ѝ одговарам испуштајќи чад што подалеку од неа.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
„Каде - ѝ одговара скршен - нема каде“. „Во Атина, како и тие“.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Пурим, ѝ одговара на мојата душа.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
За првпат ѝ се виде и остарен.  „Татко, се вратив“, му вели спокојно Нина.  Моше се подзавртува за да го констатира нејзиното доаѓање, се поднасмевнува, и со весникот в раце, не ѝ одговара директно:  „Читам во весников и не ми се верува.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Се сеќаваш на последната војна, нели Агата”, мирно ѝ одговара Хана.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Транспортот треба да се обезбеди без неприлики.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Тој долго гледа во неа.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
„Толку”, тивко ѝ одговара.  Го тераат да ги подготвува луѓето за патот што им претстои.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
„Кога заминувате за Вашингтон?” - ме прашува Елен искрено заинтересирана за моето штотуку најавено патување.  „За два дена”, ѝ одговарам.  Седиме во дворот на амбасадорската резиденција под Водно и пиеме пијалаци со многу мраз во чашите.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
„Толку ли те уплашија”, му вели таа.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Иако името ѝ беше такво, таа не беше многу весела.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
„Се викам Дејан“, ѝ одговара тој и сака пак да ја бакне.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
- Која страчка без опашка, да и ти без жена, - рече Пискулиев, мислејќи си по нешто дека оваа пословица по еден убав начин ѝ одговара на целата ситуација.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
— Ѝ одговараше Толе, а таа верувајќи му дека и Светијован си имал посестримка, уште повеќе го стегаше со меките бели раце и го посипуваше со бакнежи и милувки. (Митра не работеше полски работи кај стариот Брлета та затоа рацете ѝ беа меки и бели).
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Скопската шмизла е површна во духот, но затоа поседува исклучително високо ниво на ароганција кон оној што не ѝ одговара и најчесто смета дека треба да привлекуе внимание и сите да се вртат околу неа.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Кога деловите вака во потполност ѝ одговараат на целината, се вели дека објектот е линеарно сличен-на себе.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Интерференцијата меѓу manira и манија ѝ одговара, значи, на интерференцијата меѓу аристотелизмот и платонизмот.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
И обвинуваше. Што правам јас?, - ќе се прекореше и истиот час ќе го прободеше нејзиниот загрижен шепот „вечера ли?“ Не ѝ одговараше.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Ти пак одеднаш немаш време да се занимаваш со нејзиното име, дали повеќе ѝ одговара Горда или Мимоза, зашто ти го запира вниманието тоа што таа е очигледно суфлерка.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
А терзиите ѝ одговараат: Ти девојче, мало ѓаволче, Ти да ни месиш погача; Без сито брашно да исееш; Без вода да ја замесиш; Без оган да ја испечеш. А девојката одговара: Терзии, браќа терзии, Погача ја ќе ви месам; Низ трепки брашно ќе исеам; Со солзи ќе ја замесам; На гради ќе ја испечам.“
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Витото торзо ѝ беше во хармонија со останатиот дел од фигурата, но градите можеа повеќе да ѝ одговараат на некоја појадра женска фигура.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Затоа ли што таа твоја сентиментална душа не може да ги собере во себе вистините кои не ѝ одговараат?
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
А таков однос маниристите немаат ниту тогаш кога се најсигурни дека доживуваат нешто “елементарно”. 246 okno.mk
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Но моделите можат да не ѝ одговараат на реалноста на неколку, меѓусебно нееквивалентни начини.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Бог како суштество или дејствување Бог како метафорички „лик“ или бог како метафоричка „природа“ - за нас е значајно дали тоа ѝ одговара на понзофичко-маниристичкиот гест на човештвото.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Многу често патував; значи, секоја недела, т.е. 3 до 4 пати во месецот си муабетевме за сѐ и сешто, па дури и за младата му жена што еднаш ќе ја донесе да си се поднови зашто со своето стручно око оценил дека има парчиња што на жена му многу ќе ѝ одговараат.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Токму оваа варијанта ѝ одговараше и на Рада. Официјално сѐ уште не беше разведена од Ѓорѓе.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Можеме, исто така, да запазиме дека Ѕвездата е седумнаесеттата голема енигма во Тарот-от, и дека на неа во астрологијата ѝ одговара Венера.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Не само што не постои човек за сите времиња и сите земји туку на секој историски период и на секоја нација на куглата земјина ѝ одговара специфичен тип на човечка природа: Сократ бил Атињанин од петото столетие пред Христ, Библијата е поетски - настанат поради таков след на околности - израз од еврејската душа.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Едновремено, алхемичарите во ѕвездата гледале симбол на Девица (Невеста) - уште еден елемент кој ја поткрепува нашата предложена идентификација Невеста/ѕвезда.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Најголем е кмерскиот алфабет, со 74 Malajalam букви. Maldivisko Во еден совршено правилен систем, каков што се некои алфабети смислени од лингвисти Sinhale{ko коишто имале цел да ги забележат јазиците што дотогаш немале писмо, на секоја фонема Sirijsko ѝ одговара една графема.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Иако во графичкото изразување не постои ништо што навистина би ѝ одговарало на непрекинатата линеарност (размакот меѓу зборовите, крајот на редот и страницата се нормални графички конвенции што не можат да се занемарат) сепак ќе ви прикажеме пример за линеарно графичко изразување: слика десно Спиралата на карактерите од обете страни на дискот од Фестос го илустрира континуално линеарниот облик.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Го правеше тоа со притаена лакомост, со такт на искусна волчица која на гладта ѝ одговора со удолжување на времето до првиот залак, со блажен садо-мазохизам проткаен во игра, во ритуал на бавно приближување до жртвата за која, секој миг на исчекување да стане плен, преминува во вечност.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Колективно, Партијата поседува сѐ во Океанија, затоа што контролира сѐ и се ослободува од производите така како што ѝ одговара.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Ако системот не функционира, можеби не ѝ одговара на културата.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Теоремата на Гедел за прв пат се јавува како пропозиција број ВИ во неговите мемоари насловени како: За формално неодлучливите пропозиции во Principia Mathematica и нему сличните системи И, објавен во 1931, и гласи вака: На секоја ω-рекурзивна класа формули κ ѝ одговараат рекурзивни класни знаци r такви што ниту v Gen r ниту Neg (v Gen r) не припаѓа на Flg (κ) (каде v е слободна променлива од r).
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Дај боже да е жив, ама нели не е крај нас да го гледаме, не ми го топли мене срцето – ѝ одговараше старата и се приготвуваше за две свадби во зимата што наближуваше. Да си го ожени Јошето и да ја омажи неа – Анѓа.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
И затоа сметам дека ова училиште најмногу ќе ѝ одговара на внуката Ервехе, додека е со нас!“
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Потоа сметам дека на нашата возраст, кога врската почнува да постои, најмногу ѝ одговара да не поставува услови и да не се оградува од проблеми кои можеби никогаш нема да се појават...
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Ќе издржиш до пет часот додека да се разбудиме, ѝ одговори мајка ми како што ѝ одговара секој пат кога Бреза „ја рецитира својата позната песна“.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Понекогаш ја предупредувам, на пример, со задржувањето надвор.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Кога ги менува чантите, ако е посвечено облечена, па не ѝ одговара таа што секој ден ја носи на работа, во другата, свечената, го преместува и огледалцето.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Но понекогаш, кога ќе се облече, долу зелено, горе сино, црни чевли и бел мантил, баш ми доаѓа да ѝ кажам дека не ѝ одговараат боите што ги наставала врз себе, ама не ѝ велам.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Не сакам да се навреди.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Ако нејзе не ѝ одговара да не го “разбира”, вели дека не ѝ е јасно што барам јас од неа.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Неизоставно така прави и секогаш одново го разгледува со љубов и внимание.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Оти таа, и покрај казните, се однесува секогаш на ист начин, како што нејзе во моментот ѝ одговара, а потоа ќе ја издржи казната и пак по старо.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)