ѝ (зам.) - нема (гл.)

Сега знаевме дека нејзе ѝ нема спас.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
На радоста ѝ немаше крај кога, по неколку дена, забележа дека стебленцето се исправило. Пркнале ливчињата.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Вистински беше со нас, а на нашата радост ѝ немаше крајкога рече: - Се ближи времето за месечниот покер... Јавете им на пријателите...
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
На мојата среќа ѝ немаше крај.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
И иако знаеше дека сето тоа се бесмислици и дека взаемната љубов на мајка ѝ и на татко ѝ нема никаква врска со болеста и со умирачката, сепак тие три години му беше лута.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
„Чедо мое“, прошепоти мајка ѝ, без да ја возврати прегратката и таа сфати, сосема поразено, дека мајка ѝ нема сила ни да ја подигне раката за да ја гушне.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Тешко да не беа толку немилосрдни во осудата на Благуна, тешки да покажеа малку повеќе разум, трпеливост и љубов за ближниот па може мајка ѝ немаше да ја испратат да му се моли на Пенезиќ, па тој, лисецот, во безизлезната ситуација, да искористи да ја наведе да појде со него.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Може, после, кога стигна писмото од неа, Јанческите ќе смогнеа сили да си ја вратат назад, па сега, на кутрата, гробот ќе ѝ се знаеше.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Четворица сме, исто колку страните на светот: јас, жена ми, ќерката и синот: играме шах, но не двајца, туку четворица и одеднаш: Четирите страни ги симболизираат играчите на чутуранга, страните на светот, магичниот квадрат, семантиката и семиотиката, а бидејќи и чутуранга има правило, низ некаква стаклена изѕирка на магичниот квадрат она што може да се види се гледа: песочниот часовник и истеченото време и змијата на која ѝ нема спас од границите на квадратот.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Биографии Едгар Алан ПО (1809, Бостон – 1849, Балтимор), САД.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Песочниот часовник густо ги реди секундите една до една со резок звук што шишти небаре се превртува змија заградена со оган и пишти оти ѝ нема спас.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Мене ми бега мислата кон воздушните струи што вестат снег, кон трпките на мазното тело што гази снег, кон човекот што го погребуваме, а таа го напушта погребот со изговор дека ѝ ѕемни, дека не може повеќе со жалните слики и заминува со автобус.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
На нејзината среќа ѝ немаше крај.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Кога се почувствува дека ѝ нема спас, само жално ќе ме погледнеше, мене ми се чинеше дека таа знаеше дека јас најмногу ја сакав.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Сонцето печеше, дупеше како сврдел во главата. На здодевноста ѝ немаше крај.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Бабата Каља Тушева, редовна и најрана посетителка, веќе прави метании пред Богородица и ѝ се моли да ѝ го поживи сина ѝ и внучињата; дедот Бале — и тој му пали свеќа на Ристоса и го моли да му ги прости греовите што излага толку моми и невести за мажење и што зеде некоја и друга лиричка од такви како Илка Сукала, дедот Мисирлија — не може да најде невести за синови му и почна редовно да доаѓа в црква и да се моли на сите светци; на бабата Цвета Батанџиева невестата ѝ нема малечко еве седум осум години, та и таа клечи пред Богородица и ја моли.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Зарем ѝ немам речено дека тоа здолниште може да го носи само кога е со мене.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Вода, о да! Да ѝ нема крај и да не ѝ го барам! да ѝ се воодушевувам.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Но, напразно се противеше, бидејќи знаеше - мајка ѝ нема да отстапи од реченото.
„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)
За тоа делумно станува збор во делото Cirkonfesija.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
На вознемиреноста во врска со тој предмет ѝ нема крај.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Мислев дека на среќата ѝ нема крај и замислував колку почесни докторски титули го чекаат во иднина.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Исто и мајката и таткото, но откако маман си ја скршила ногата татко ѝ немал толку време да ѝ пишува.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Ние децата наситка немавме од убавината што чиниш крај ѝ немаше.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
За да проверам дали сум во право со сомнежите, веднаш се јавив на мајка му. Ѝ кажав дека син ѝ нема клуч и дека јас сум замината, па затоа тој во секој момент треба да пристигне во куќата.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Сепак, искрено се радуваше. А, на мојата радост ѝ немаше крај. Ама кратко.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Утредента не ја видов кога отишла на работа. Сум се успала.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)