Беше тоа некое друго сонце, многу поголемо од нашето. Барем од она што го познаваше Ѓувезија Дубровска.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Огнот се разгорува, кладата веќе потклекнува. Ѝ крцкаат, ѝ клецаат колената.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Кога се движеше, како да ѝ крцкаше по безброј зглопчиња целата снага.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Правта ѝ ги глочкаше очите, во устата ѝ крцкаше песок.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)