„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
И така вели свекрвата додека двете раце во скутот ѝ мируваат како заспани пилиња, а гласот додека зборува кадифесто и звучи толку меко зашто секој збор од срце ѝ извира.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)