Не ѝ зедовте слика, сакаше да праша и не праша, не сакаше да се сретне со зажарениот поглед на богословот. Тогаш...
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Од радост што синовите ѝ зеле плата, излегле на пат, се осамостоиле, се спасиле, испече дури и тикуш и петаник, правејќи го тоа за прв пат во животот.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Некој таксист овде ја довлекол без да ѝ земе пари и одовде жената и детето се упатија кон Хагено, со воз, кој ќе ги носи уште полни осум часа.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Јас сакам вода
и водата сака мене
нашата љубов е взаемна
ѝ земам
ме зема.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)