Не ѝ дозволија да остане со неа во Градската болница (секогаш имаа некакви правила) и седеше пред врата очајна и несреќна.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Потоа на шестнаесет години, по преживеаниот пеницилински шок, Татјана падна од мотор два дена по завршувањето на училишната година и ја скрши бутната коска.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Да зборуваш со сопствен глас, ако си онаков културен простодушник за каков отпрвин се претставува самиот О’Хара, значи да ги усвоиш ветвиот јазик и склоноста кон мелодраматично претерување кои се одлика на новинарскиот дискурс.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Повикувајќи ја да се прибере и да застане пак на нозе, најпосле покажува извесно нетрпение; далеку од тоа дека може да смета на некакви изливи на сочувство за сопствените испади, морал да се снаоѓа без нив, а тоа е зошто неговиот завршен повик истовремено искажува и нежност и цврстина пред глетката на женска гламурозност и абјектност.
Тоа што О’Хара свесно ги комбинира тревожната грижа и збунетата оддалеченост го бележи неговото спознание дека тој не се квалификува за субјект на таков раскошен и мелодраматичен дискурс на ѕвезда, макар сведочело тоа и за неговиот восхит и за неговата завист кон оние што се квалификуваат.370 Неговото иронично изрекување на насловот, на крајот на краиштата, го обелоденува својот дискурс како неоснован, освен во тропата на самата мелодрама на славните.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Едноставно упатува на луѓе што прават истополов избор на сексуалниот објект и, можеби, укажува дека и не се срамат од својата сексуалност и не гледаат да ја скријат.
Како таков, поимот „геј“ ѝ дозволува на мојата сексуалност општествено да се обзнани под превезот на една пристојна ознака, речиси еуфемистична, и во смисла на идентитет, а не на еротски субјективитет и на сексуално однесување.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Иако не го претставува тоа што „никогаш не паднал“ како некакваси доблест (најпосле, човекот вели „ме имало на многу журови / со поведение крајно срамно“), неговото релативно стамено однесување претставува спротивност на повластените испади на ѕвездата, чија слава ѝ дозволува да ги ползува повластиците и почитта што тој не може да ги ужива.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
До крајот на песната, меѓутоа, О’Хара ја разграничил неволјата на ѕвездата од својата.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Така е и со тагата. Тагата можеш да ја почувствуваш само кога ти е блиску до срцето, кога ѝ дозволиш да те опседне.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Како што Змијата ѝ дозволува на темната грабливка да ги забие канџите во нејзиното виулесто тело, оплодувајќи ја со сината крв жедната почва, како што Загреј, парчосан од синовите на Уран, повторно се раѓа, уште помамлив и постраствен во светлината на мудроста, така и тие, загадочните рицери, непомирливи бунтовници против Законот што потценувачки го дели боженското од земното, минувајќи низ она што го нарекуваме стварност, се претопува во треперливата прегратка на духот, засекогаш млади, неранливи во своето жртвување...
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Можеби требаше до крај да останам упорна во својот отпор кон Вера и да не ѝ дозволам на таа туѓа жена да заземе такво место во нашиот живот со Ели, а татко ми како сака нека постапува.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Автобусот тргна и не ѝ дозволи да каже уште нешто.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Дури во ходникот на зградата се издвои од групата и го праша портирот каде е телефонот.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
По еден долг час, отворајќи се докрај пред него, го замоли да ѝ дозволи да му се јави на сопругот.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Истата вечер, Марија беше запишана во регистарот на пациентите со посебен сериски број и со површен коментар за нејзиното мистериозно доаѓање и за двоумењата околу нејзиниот идентитет.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Тој притаено се смешка; не ѝ дозволи да му избега со нејзината тајна.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Всушност се движам по улицата и авто-пилотот е вклучен.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Имам остар, горчлив вкус во задниот дел од устата.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Таа е како дете радосна затоа што не го најде она што го бараше.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Чувствувам дека можам лесно да се откажам од оваа реалност и да ѝ дозволам на дрогата да ме поведе.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Застанувам и ги затворам очите за да ѝ дозволам на свеста сосема да ѝ се препушти на дрогата.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Истото ова Дишан го стори во Large Glass (Големото Стакло), 1915-23, дадено во белешките од неговата Green Box (Зелена кутија): „Зашто ситото во стаклото ѝ дозволува на прашината да се собира на одредени делови (во тек на) 3 или 4 месеци.”
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Тие ја оддалечија. Не ѝ дозволија да им се приближи.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Да ѝ дозволеше...
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Кога прв пат седнува, кога прв пат ги прима сите нив, а најпрвин дечињата на Танаскоица, Пелагија го подотворува своето лице со некоја далечна светлина и тие двајцата веќе знаат дека можат да ѝ дозволат да се врати во одајчето на Димостен каде што сѐ е доведено во ред.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Замолив поодредено да ми се објасни за какви мои размислувања станувало збор и кој ѝ дозволил на Николина Кралева да шета по мојот интимен свет?
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Напати, кога ќе го огрееше милосливата ѕвезда, ќе ѝ дозволеше на руменото Розе да седне на неговата маса.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Ја подигнав чинијата за да ѝ дозволам на свекрвата да ја нахрани мачката, но мачката стана и тргна накај другиот дел од долапчето, близу до мене.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
А и месо не мораш да јадеш ако не сакаш, кој те тераше? - и ми го сврти левиот образ.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Откако положи цвеќе и се помоли во незадржан плач пред гробовите на својата мајка и сестра, ќе положи, на чудење на сите, китка цвеќе и на гробот на диктаторот Енвер Хоџа, кој не ѝ дозволи на светицата Мајка Тереза да си ги види своите додека беа живи, а ниту да присуствува на нивниот закоп во Тирана.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
На пример, не ѝ дозволуваат долго да се задржува кај другарките по туѓи куќи, а пак да јаде на друго место, никако.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Еднаш ѝ го реков сето тоа и бев решена да не ѝ дозволам некои нешта да ги пушти во печат.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Мораме да бараме помош од мајка ми, или од татко ми, да им се јават на Вале и Ставре – кои им се добри пријатели, и да ги замолат Мила до подоцна да се задржи кај нас и да вечера.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
- Мој е романот и јас ќе го имам последниот збор – инсистирав.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)