ѝ (зам.) - блеска (гл.)

Излитената темносина кожа ѝ блескаше со живост.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
На невестата ѝ блеска коланот искитен со сребрени пари; ѝ блеска герданот на градите, срмените пазуви на забунот, чепрагот на нив, тунтуриците на челото, монистата на марамата.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Сонцето ѝ блескаше во очите, таа ги зеде очилата за сонце што ѝ стоеа на столчето крај неа.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Листовите на босите нозе ѝ блескале на сонце.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Потоа видел како Фиданка Кукникова со раце расфрла по леите пред куќа црни грутки од куп арско ѓубре.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Телото ѝ блескаше бело на сонцето.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)