јас (зам.) - уште (прил.)

Јас уште му раскажав за борбата што ја имав со Синан-ефенди, исто одметник.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
И кого јас уште го слушам, освен гласовите на природата и на мудроста? Гласот на сите занаетчии и мајстори.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
И така, еден ден, откако се вративме од еден состанок, тој ме праша, сосема спокојно, дали би сакала да му станам жена. Јас уште поспокојно му реков: „Мислам дека да“.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Ова некако набрзина кога почна мајката, кога заврши? Ни пуканките не ги изедовме. Салата се испразни, а јас уште чекам.
„Најважната игра“ од Илина Јакимовска (2013)
Јас уште погоре реков оти ние сме заинтересирани за целоста на Турција.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Јас уште мислам на водата од сонот.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Зад мене штракаат празни пушки, а јас уште гледам по капетан Мирковиќ, по командирот мој.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ама јас уште вечерта го навабив Чако да го врзам, да го скријам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Јас уште повеќе ја наведнувам главата и куцкам околу куќа, олцкам во јалиците, под стреите и гледам побрзо да изминам од пред луѓето. Ама куцањето не е еднаш. 247
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Верувај, јас уште пред да одам таму, бев некако задоен со читањето и духот на славниот Дон Кихот на Сервантес.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Сигурно јас уште не можев да знам што значи тој збор, воопшто бев многу прост и неук.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Не вредеше да се должи. Ја спушти слушалката. Јас уште ја држев расеано.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
А тие продолжија: Си го упропастила брашното, и почнаа да ме убедуваат дека не е еднакво житото од нашето поднебје и од нивното.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Јас уште малку па да им поверувам.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Вујко ми, Аламановец инаку, значи роден брат на мајка ми, вртејќи ја главата настрана проломоти Ами ако е за толку! со тоа што по она за толку ништо не додаде, па јас уште еднаш не го изодив патот пеш од центарот до Автокоманда.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Не, се тргнав ослушнувајќи го нејзиното дишење. Јас уште не патувам.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
БОРИС: Имам јас уште за упропастување, ај ти. А ти твојот го позлати.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Јас уште кога те видов, нешто каќо да ми шепна на yво, како да му подрече на моето срце: глеј – пази, оваа женичка сигурно е мајка на Ташко, ама не можев да те прашам.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
А јас уште ништо немам дозавршено во главата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Возот веќе почна да свири, а јас уште не можам да се расшеметам, да ми се расчисти во главата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Денот веќе се навалил, небото примижува над покривите, а јас уште така.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И јас уште повеќе му ја пребарувам главата: не сакам да го делам со вошките.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Јас уште не знам каква болест е тоа, ама веќе наголемо слушам и гледам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ама, и јас уште не сум за фрлање: ми идат некако назгодно и мавам, не одбирам место.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Јас уште ги носам гаќите и елечето од црвената свила што ни ја подари македонското друштво од Софија.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Јас уште не ја разбирам оваа љубов.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ако е за право, јас уште немам расчистено со него...
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Некои излегуваат од редот, јас уште се мислам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И така, така, туку одеднаш нешто пукна: се расцепува, се кине, се дели од мене, а јас уште викам ,ура".
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Даме Груев почна растревожен да ни го раскажува следното: „ ’Да ги земе ѓаволот, јас уште кога заминав од Солун, тие штетници се фалеа и не дочекаа до денот на востанието; тие нѐ чинеа повеќе од 250 лири.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
- Ај, пролетта дошла, а јас уште спијам! - рече и ја подотвори вратата од својата куќичка.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Да не беше оваа војна во Босна и што знам јас уште каде не е, секако дека најпрво ќе одевме на Јадранско море, па потоа селско - планински туризам, но ете, проклета војна!
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
А и овие Грциве, ја затвориле границата и не можеме ни на тоа море да одиме.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)