јас (зам.) - никако (прил.)

Што да ти кажам сега: СРЕЌНА ГОДИШНИНА? Зар сме среќни, ти под земја, а јас никако да те прежалам, дење-ноќе плачам.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Јас никако не сум, ми е страв да не згрешам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
- На гимнастичарите такви нешта не им се случуваат - не се согласи Господ Саздов.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Што ти е животот - реков - ти чекаш жртва а јас никако да се ослободам од приказната за гимнастичарот што се заплеткал прикажувајќи ги своите вештини.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- А, си размислувал ли некогаш зошто таму живеат, - навалуваше татко ми, и јас никако не можев да сфатам што се запнал за тој нивни Дом.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Пред нејзиниот влез сосем ми застанаа и јас никако не можев да се натерам себе си да продолжам.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Сите се поздавуваа со домашните, некои плачеа, други изговараа два-три збора што јас никако не можев да ги дослушнам докрај, зашто ги кажуваа полугласно и брзо.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Навистина се трудам да го прикажам како вистинито она тврдење дека животот ги казнува брзите кучки слепи да раѓаат. (Но како да ги ускладам овие потврдени искуства со досегашните мои сознанија дека животот постојано ме испреварува а јас никако да го престигнам?) Роза ме чекаше во најзатскриеното ќуше на кафеаната.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)