- И моите не се ништо послаби, - му дофрлив јас гордо, веќе готов да му рипнам на пубертетлијата кој од сите најмногу ме нервираше, кога Абраш ме фати со неочекувано силен стисок на раката, ме повлече кон себе и предложи: - Немој, кога ти велам.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Постојано си присутен и во моите чувства, нераздвоен дел од мене, кого јас гордо си го чувам.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)