Јас со мојата рака во борбите за правда и слобода имам заклано неколку дузини што мажи, што жени, што деца. И деца! И деца! Нема гозба без јагнешко.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Јас со сета сила викам дека лажат, но гласот не ми се слуша. Смешен сум. Боже какво лицемерие.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
„Добро, можеш само малку да копнеш, да видиш на што можеме да се надеваме“, велам јас со молба како што моли очајник.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Тој замина по своја работа, јас со парчето метал в рака, останав тука.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
А, јас се подготвував за еден од оние патетични и непродуктивни брифинзи со новинарите и со лицата на функции кои мислат дека го менуваат светот и ѝ ветив дека штом завршат со интервенцијата и јас со обврската веднаш ќе дојдам да ја видам.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Години потоа, кога раскажувавме за оваа наша посета во Будимпешта, мајка ми знаеше да рече... и јас со паметот на Наташа...
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Капетанот почна да игра нешто како чочек: - Ги познавате ли Душанка и Јованка? Ете, јас со нив така играв. И почна да се смее.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
И ја барам Вашата поддршка во однос на она што притоа му го наложив”, одговори Беренц, иако беше известен дека веднаш по посетата кај него градоначалникот бил во посета на владиката. „Вчера се видов и јас со господинот Карер, но тоа беше една неслужебна средба.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
„За што се работи, командиру?“ „Нам ни е неопходна деталната листа на еврејските семејства што тука живеат”, рече Беренц. „И?“
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Може нешто и подлабок но тоа нема да ни попречи.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Тоа влезе со еден филџан и полно гезве „сааде“ кафе, а Адем го кладе да седи до него на миндерлакот и почна да го гледа право в очи: — Е, Кате? Слушна што зборував јас со чорбаџи Јован, а?
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
— Јас со конец и камен го мерив нужникон колку е длабок.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Јас со Рози одев со години, но не можев да помислам да ја бакнам.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Во моите помлади години, свртен со многу поназначена љубов кон медицината и математиката, јас со посебен интерес го изучував проблемот на психеделичката уметност.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
Ја изведов точката беспрекорно; на еден необично, гротескно висок кревет, што го бевме направиле специјално за таа намена, лежеа, во прегратка Луција и Земанек, а јас со скалата, потпрена на ништо, во воздух, се обидував да се качам и да видам што прават; јас бев, наводно, глупавиот сопруг на Луција, а Земанек нејзиниот љубовник. Луција П беше Петрунела.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Кога виде дека сенката го моли, Карамба-Барамба навреме се тргна а и јас со него, Слонот, исплашен од едно полско глувче што се обиде да му се завлече во сурлата, потрча покрај нас и кршејќи се на својот пат се изгуби во длабочината на бескрајната џунгла.
„Сенката на Карамба Барамба“
од Славко Јаневски
(1967)
Е, но на топката не е нацртано моето куче Роско и јас сега не знам каде е тоа - во Америка, во Индија, или во некоја улица на градот.
„Сенката на Карамба Барамба“
од Славко Јаневски
(1967)
- Зошто? Што имам јас со Евреите, се бранев од стихијата, од нив, од себе.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Јас со страв погледнав во Марина, таа да не се разжали. Марина гледаше низ прозорецот.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Тоа значи дека јас со Хајдегер воопшто не го делам одреденото снижување на вредностите, одреденото подредување на научното или техничкото.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
МЛАДИЧОТ: (Скоро отскокнува од навреденост.) Вие не ме познавате мене и јас со ништо не сум Ви дал повод да се сомневате во мене.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
НЕДА: Јас не сакам да останам сама дома. Ќе дојдам и јас со тебе.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Јас со Зифел-жидот над педесет илјади минатата година лажни пари протурив, па него и го поткажав; сите пари со себе Јулка Шарпентје де Лусињан во Бордо ми ги однесе.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Татко ми е некакво генералче, мајка ми некогаш беше прифатена во високите кругови.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Јас со љубопитство наслушнав бидејќи во последните денови нешто слушнав за овој Тарасевич - соблазниво и тревожно во највисока мерка.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Во звуците на гласот имаше нешто каприциозно.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Јас со она пушката од рамо само додека минуваше крај долката, од која го скорна првиот пат.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Јас со тебе разговарам! - Разговараш? О мајн гот! Тој со мене разговара!
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
- Што ќе правам јас со него, велам, мене ништо не ми кажува.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
И јас со пиштење му се откинувам и се измолкнувам надвор. И ноќта пак ќе ја преседам на скали.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
И јас со страв го извадив ножот од појасот на војводата. Му го подадов.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Јас со свои уши чув како, на без вода, меле воденицата Јакимова.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Не играј си, вели. - Не си играм јас со тебе, му велам, туку нозете мои си играат со мене.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Се стрчувам и јас со децата. Трчаме по нив и фрламе со камења, со стапови, со што ќе ти се вдаде.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Но Кејтеновиот син не признаваше, рече: - Никогаш не сум крадел, - одговори, - нишнувајќи ја главата нагоре, на свој начин и јас со сигурност знаев дека никогаш не крадел и нема да се обиде.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
И јас со задоволство ти ја признавам таа победа, оти твоето здравје и твојата лична среќа, како и на твоите браќа и сестри, ми се најважното нешто во живото.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Тоа е мој живот кој јас треба да го живеам и нема сила што ќе ме натера да постапам поинаку. Јас со грчкио конзул не се мажам.“
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Тој беше вистински шраф на големата машинерија на механизмот на владеењето во кој јас со мојот наивен ентузијазам можев да се вклопам засекогаш.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
На каков идеал имав право, јас со деликатниот статус на припадник на народност, на албанската народност, со емигрантско минато?
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Робинсон Крусо, сам со Петко, како јас со Гаро мој... Добро, и подоцна прочитував по нешто.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
А и друго: Симон знаеше дека само јас со тракторот можам да возам од браната до Долнец по патот направен од багерите што работеа на браната, откако стариот пат го покри езерото, и дека само јас можам да се искачам по онаа стрмнина до гробиштата на Долнец.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Те погледнав свету И мрачен ти беше (божем погрешен) Црно на бело крстозбор решен Кон светлина божем почна да идеш Но рабови тенки, кршлива рамка И овде-онде-пак црна дамка Те допрев потоа за сигурна да бидам Дали по патекава мека и тенка Можам воопшто на кај тебе да идам Или мене само така ми се виде А по текот твој и други видов нешта Девојка невешта по истиот пат Со мисли во облаци чекори кон Ад Со допир стаклен и смирен поглед Ко кукавица птица в незнаен лет А зад неа: надзирам јас со двоглед: – гледам кристално јасно низ овој проѕирен свет! 2001
„Сите притоки се слеваат во моето корито“
од Марта Маркоска
(2009)
Јас со часови гледав на Интернет сѐ што пишуваше за рак на желудникот.
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
Ден и вечер си врват, сон не врзуваш. И јас со тебе заедно...
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
КОСТАДИН: На свадба со пари се кани!...
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Ете, и ти со невеста, и јас со момче, па што! Ајде, собувај се и легнувај!
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Ти со евра, а јас со вера земаш пара немаш мера цел живот тераш со далавера целиот живот со проневера
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Додека цел ден трчаш по пари жена ти на друг кафиња вари твоите денови станаа лоши твоите евра друг ќе ги троши Евро по евро, злато и сребро во трката по нив попушти нервно изгуби здравје за банкноти пусти бизнисот пропадна, тркало се сврти Јас со вера, а ти без евра падна доле, а јас се кренав судбина тера на разна роља животот тркало, а парата дроља
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Јас вас до денеска не сум ве видел ни во некое село ни пак во некој град; летово јас со еден дуовник го шетав сиот наш вилает и по села и по градови; арно ама нигдека како вас Човек не сум видел.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Но тоа се беше случило веќе: јас со сета своја неразумност, посакав веќе двапати да му се исплазам на она затруено тутуле што стоеше пред мојата врата.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Вистински посакав да му се исплазам, веројатно забележил.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Му реков, „руски човече врати го мечот во канијата, ти умееш со ременот како јас со чашката“!
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Од болка во душата ќе се спасиме само ако заборавиме, ќе се спасиме само ако разбереме.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
И јас со таков сензибилитет ги интерпретирам своите внатрешни гласови.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
- Ич не си фер. Па, дај малку сега јас со точакот.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Ќе прашате што имам јас со тоа. Сосем ништо.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
- Ама имашлии луѓе!!! Нема што! Јок, јас со такви не се дружам...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
- Крсто, кир даскале... - велев јас со растреперен и исплашен глас.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Мече се премислуваше нешто за час и наеднаш му се сврте: - А како би било да дојдам и јас со тебе?
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Но, се шегувам јас со неа, - ме смири тој, - името Макаренко не е погрдно, и не е никакво навредливо.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Знам и дека си простивте една на друга засекогаш оти кога ја крена главата и пред да ги спуштиш твоите усни врз нејзините, целата икона на Богородица се осветли од светлината што извираше од твоите очи! Сите жени се потргнаа, а и јас со Пеличка.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Јас со тие курви повеќе во ист строј не влегувам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
" Се потпрев на прозорецот и пеам и јас со нив.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Сега јас со сите се прегрнувам, а со Никифор Абазовски не можам да се пуштам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Јас со сите се дружам, ѝ велам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
— Морав да правам лице, вели, јас со нив живеам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)