Ич не ме чекај, ич не ме пекај Белград е ламња, во Белград ја роб, снага по туѓи палати оставам, снага во усти несити клавам, и дома - дома не ќе се вратам, не ќе ги пијам очите твои не ќе ја галам снагата твоја - далеку негде сувата рака по тебе, Вело, пустата мака пуста ќе остане...
„Бели мугри“
од Кочо Рацин
(1939)
Јас роб на гревовите очајно се опростувам од младоста. Пустош... Опљачкана утроба...
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)