јас (зам.) - чука (гл.)

Во нашиот гимназиски состав Врапче, нормално, свиреше клавијатури. Беше таканаречениот „киборд мен“. Јас чукав по лонци што ги нарекував „конги“.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
И така, перам: наведни се, исправи се. Јас чукам на каменот, а милото чука во мене. Клоца, ме жегнува.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)