ја (зам.) - ѕирка (гл.)

А кога и тој еден ден ја забележа каде што го ѕирка, почна и тој да ја ѕирка неа, да ѝ ги гледа белините кога ја запрегнуваше кошулата правејќи го тоа полека и споро да го дразни и излудува.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)