ја (зам.) - шутне (гл.)

Сега е мирна како и сите други сенки.
„Сенката на Карамба Барамба“ од Славко Јаневски (1967)
Додека размислуваше така, се сети без некоја особена врска како пред неколку недели виде откината рака на тротоарот и како ја шутна во уличната канализација, како да се работи за кочан од зелка.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Кај и да ја шутнеа, топката, ќе се дотркалаше до мене. Просто ме бркаше.
„Сенката на Карамба Барамба“ од Славко Јаневски (1967)
Ја шутна во сливникот, а потоа, за да ја одбегне толпата, сврте десно во една странична уличка.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Таа ноќ, во некаков френетичен напад, Марија ја искина литографијата на генералот во трпезаријата, ја шутна со сета сила пред вратата која водеше во дворот и се фрли на подот облеана во крв.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Следната недела, откако се врати во заедничката спална, на прсти се прикраде до собата на ноќната болничарка и тропна.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Едноставно оваа мисла ја шутна кога возачот го изгаси светлото во автобусот.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)