ја (зам.) - чита (гл.)

На крајот од средбите тој обично ќе го замолеше татко ми да му даде книга од библиотеката за да им ја чита на козарите.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Впрочем, кога често ја отвораше касата и по којзнае кој пат ја читаше директивата, го допираше пиштолот.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
„Не може да се види опачината“, му реков на Владе, „несвесен дека всушност ја читам реченицата што ја гледав на листот хартија“.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Ако имаше таква вест, ќе ја читаше со жедност, па макар да се работи за нешто што инаку никако не го интересира.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Она што го правиме за телевизиската серија е малку чудно да се пренесе на хартија, но се надевам дека успехот на телевизиската серија ќе ни помогне да направиме нешто повеќе од она што еден нов, непознат стрип би можел да го постигне. ?
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Постои уште една цртачка во Чикаго, Хедер Мекадамс... навистина тотално е луда, не можам да се воздржам а да не се смеам гласно кога ја читам.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Секој може да ја чита Етика ако му се препушти на тој ветар, тој оган.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Стоев зачуден, загледував, не ми беше јасно зошто се смеат, затоа што книгата „Двојната Лота“ не сум ја читал.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
И наставничката одвај се воздржуваше да не се насмее.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Пукна вистинска експлозија, што ги зафати и машките.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Раката ѝ затрепери. Ги набра веѓите. Ја чита стихотворбата.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Утрината ја најдов во библиотеката. Ја читаше „Без догма“ од Генрих Сјенкјевич.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Поначесто, кога си одеше од работа, во џебот ќе ја тутнеше книгата што го интересираше и дома долго ја читаше, и покрај мрморењето на бабичката дека ја арчи струјата бадијала, кога знае дека денес ништо не е бадијала - ни струја, ни вода, ни ѓубретарина, ни пак лежарина за такви бадијалџии како него.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Мислам дека не знаев да ја читам Луција, да го толкувам јазикот на нејзиното тело.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
А потоа следеа безброј прашања: крадам ли зелени сливи, пијам ли мастило, ја читам ли Библијата, фаќам ли ракови?
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Селаните, повторувајќи ја збор по збор заклетвата што ја читаше блажениот митрополит, во крајно трогателна атмосфера, се заколнаа, секој дигајќи ја својата десна рака.”
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Кога се врати назад Пикник ја читаше „Девојката од мочуриштето“.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Не беше ли така кажано во Библијата што мајчето Минадора ни ја читаше еднаш во годината?
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
И да господари во срцата ваши мир божји за кој сте повикани со благодарност да се покорите.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Силно светел часовникот на неговата рака и тој постојано го вадел за да ја чита посветата, напишана за него на задната страна.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Додека во чудо се враќам назад, чичко Славе ми објаснува дека не работи без дијагноза од доктор и дека е задолжително да се донесе лекарска белешка, а кога го прашав како ја чита, тој се смешка: „Ааа... хммм.. а-хаааа... дообро, добро, јасно ми е сѐ“.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Неколку дена не излегувам ни на мал, ниту пак на голем одмор, туку ја читам Волшебното Самарче од Ванчо Николески. Ете така.
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
2. Ако сте го прочитале упатството за Асенета под точката 2, тоа се однесува и на вас, па еве го сонот што Вам ви се задава за спомнатите цели, со забелешка дека тоа е машки сон и дека јас го сонував, па најверојатно ќе можете и Вие да го сонувате, Аристине...
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Читателот лесно ќе погоди дали е вистинскиот, дали е токму оној кој единствено може да успее, ако, кога навечер ќе прилегне да ја чита оваа приказна, ќе се присети дали неодамна нашол некаде во тревата, или на улица загубена обетка.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Тоа може да стане само онаа читателка која, пред денот кога прилегнала да ја чита оваа приказна, загубила некој клуч. Било каков клуч.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
2. Следно што треба да направите, драга Асенета, тоа е да сонувате еден сон.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
- Си ја читал ли ти старата книга што ја спомена? - Не сум ја читал. Сум ја слушал.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Сакаше мигум да го запраша чуму му се овие книги, но Татко продолжи: Кога ја читав твојата Книга Книга за спасот спасот на детето, мене ми се будеа асоцијации за лавиринтите чии излези треба постојано да се откриваат на нашиот заплеткан Балкан!
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Кога започна да ја читаш? Уште од почетокот на изминатиов месец!
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Откако со големо внимание и потцртување со тенок графитен молив ја читаше и размислуваше за намерите на Камилски, се прашуваше зошто му ја донел оваа книга дури од Париз? Тука морало да се крие нешто?!
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Тоа беше за мене исклучителна привилегија, покрај претставувањето на неговото поетско творештво во Катедралната црква Света Софија во Охрид, да ја дополнам живо, вон јазикот на енигматичните медиуми, празнината што ја имав за настаните по напуштањето на малата палестинска држава во Тунис и збогувањето со Јасер Арафат...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Неколкупати ја читав телеграмата, како да не верував во нејзината содржина.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Претседателот внимателно ја читаше пораката за признавањето. Беше видливо задоволен. Му ја препушти потем да ја види и Еди Бакуш.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Хабиб Бургиба идеалистички веруваше во овој пакт до крајот на својот живот што сакаше да биде и крај на неговото владеење.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Во мигови на резигнација ја читал книгата на англискиот историчар Едвард Гибон (1737- 1794) Историја на падот и пропаста на Римската империја (1776) во која се говорело и за трагедијата на гладијаторските борби во картагинските арени.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Летото пред да се сретнам со Махмуд Дарвиш на брегот на Охридското Езеро ја читав и преведував неговата поезија.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Се сетив на книгата „Странецот“ од Алберт Ками, којашто ја читав како студент.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
ЉУБА: Не знам... Јас го набљудував твоето лице, додека мама ја читаше онаа своја приказна, и мене ми се чинеше, сфаќам за што ти мислиш и колку се чувствуваш самотен.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Ме обзеде силна возбуда додека ја читав телеграмата на градоначалникот на Поградец со која ме повикуваа на свеченото доделување на титулата.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Сега најбитно е да се задоволат моменталните желби на оние што ја читаат приказнава: што се носи белиот светски патник Дедо Мраз за чие приближување до човековиот свет не трубат само немите и неродените.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Да одделиш миг, минута, час, оваа поезија кој ја чита бесплатно нека ги земе, сѐ што е бесплатно највредно ќе е.
„Илузија за сон“ од Оливера Доцевска (2013)
(Собата. Попладне. Борис чита весници. Мира пишува. Пауза. Борис ги склопува весниците. Пауза. Зема книга. Почнува да ја чита. Ја остава. Пауза. Гледа во Мира. Пауза.)
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Со книгата не смее да се постапува така. Треба да ја барате! Да ја читате! Да ја почитувате!
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
А на горниот крај, на десната страна, беше пцалтирницата во која се држеа неколку книги, а на чиј врв беа поставени две штици пирамида на оска на која можеш да поставиш четири отворени книги и да го завртиш така што да можеш да ја читаш која сакаш од книгите.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
А мајката Перса како да ѝ ја чита скриената мисла, проговорува Златна на баба, ја имаш среќата да учиш на јазикот на мајка ти!
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)