ја (зам.) - стисне (гл.)

Тој не можеше ништо да изговори, а само му ја стисна посилно раката на Аритона.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
- Е, гајле ми е мене! - ја стисна презриво устата.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
На разделување, учителот му ја стисна раката на Колета.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
— Добредојде, Толе, добредојде, пашо! Откаде на моата куќа волкава чест? — се поздрави Трајко со Толета, му ја стисна цврсто раката и Толе ја осети целата негова сила.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Отпрвин овцата одбиваше, клоцаше, бодеше, не сакајќи да го прифати туѓото јагне, но кога Бојан на ист начин како и со овцата пред тоа, ја стисна меѓу нозете и ја присили да го надои јагнето, овцата како да се прекрши.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Се исправам и дури си ги бришам капките од устата, од зад мене излегува Јоше Свирачот. Ја стиснал гајдата под мишка и ги одбира чекорите.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Меѓу посетителите во салата на театарот бил Георѓи Парванов (покрај многуте актери и пријатели, блиски и непознати наредени во долга опашка за да ѝ ја стиснат лично раката на Стојанка), тој се искачил на сцената и лично го честитал роденденот на големата актерка“.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Очите му се разлеале по белината на нејзината кожа на разбранетите гради.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Веќе и самиот ја стиснал со обрачот на своите раце.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Онисифор Мечкојад ја стиснал кусата дршка на скршената вила. Воздивнал со превлакнестите ноздри.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Внатре лежел на куп кожи вујкото Јаков, сам и помал отколку што бил пред тоа.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Се подаде и како со циганска клешта ми ја стисна ногата кај глуждот.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Кога сакав гласно да го повикам, тој скубна од земја тревка и ја стисна со заби.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Тој, не ти, се оженил со неа. Тоа го знам.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Под неговите веѓи веќе немаше очи. Се исплашив дека ме заборавил.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Човекот ја стисна долната усна со предните нерамни заби и се поткрена на лакот, нејасно надевајќи се на нешто.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Кога ќе ја стиснам другата рачка, вратичката на кафезот ќе се дигне.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Можеби самиот измислуваше. Но тој сето тоа го виде низ цепотината на иконата, брзо, во миг, и се исплаши, ја стисна иконата врз гради, падна на коленици.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
- Лентен, Лентен! - од сите страни доаѓаше весела плискотница, еден врз друг, преку ред, кој попрв да му ја стисне раката.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Не се мачеше многу. Ја пронајде шифрата и ја стисна тешката квака.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
„Сепак, имало нешто помеѓу вас“, му ја стисна десната мишка на Отец Симеон.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Тодора го погледа со неверување, и ја стисна посилно Костадинка на гради, та детето почна да цимулка.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Бојана ја стисна Суловата рака во двете свои раце и Суло се најде во Мухамедовиот рај од задоволство.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
— Ѝ се приближи та му ја стисна подадената рака.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Но собра сила, ја стисна китката како драг подарок и рече: — Па оти да не а зема? Зар ме стра од тој шебек?
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Неговите прсти се забуцуваа во кафениот отвор и никако не можеа удобно да ја стиснат црната дршка на револверот.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Седнаа на кревет и ја стисна врелата глава со дланки.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
„Тогаш“, ја стисна чашата, „за твојот роденден.“
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Тој ја зеде мојата рака во својата, заедно ја стиснавме рачката од големиот пиштол, нанишанивме и го повлековме орозот.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Сигурно, си помислив, ѝ е непријатно да признае дека и нејзе ѝ се одело во тоалет и чекала толку време.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Под бујните веѓи, влажните очи уморно му светкаа и откако тетка ми ме изнабакнува по целото лице и убаво ме изгушка, тетин Јован срдечно ми ја стисна раката и ми помогна да ги натовариме куферите во неговиот автомобил.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Што си ја стиснала толку меѓу нозе, ми вели, што си ја наседнала под газ?
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)