ја (зам.) - сотре (гл.)

Сотоната, нога крива гром да му ја сотре, ги потерал пред себе.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Со божји благослов. Неговите дедовци донеле прекуморска проказа во Кукулино и со својата рака ја сотреле болната челад. ...
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Кој Онисифор, мајче, ако не ти е тешко да покажеш со пресветиот прст? - Овој, Проказник.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Анастасија е на големиот прозорец на катот. Удира по перницата, да ја искорени нечистотијата, да ја сотре. А мислата ѝ шета наоколу.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Старецот претпазливо го крева шишенцето до мустаќите и се врти кон мене. - Лута, оган да ја сотре.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)