И да ја скриеш во себе, таа ќе биде присутна..
„Разминувања“
од Виолета Петровска Периќ
(2013)
И во суровото Толево срце се разбуди нежност и тој не можеше да ја скрие пред благодарноста на младиот пратеник што дојде да го прибере овој суров човек и го впрегне во благородниот јарем за општото народно дело.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Ги внесе врзмите во племната и ја скри торбата во ланската слама, но му се виде несигурно, та преку ноќта зеде копачка и една латвица, та, потемница, ги претури од торбата во латвицата и ја закопа длабоко во истиот ќош. Не заборави да задржи и кладе во ќесето десетина парчиња.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
А и дружината го осети постигнатиот споразум, та и таа ги подели тие чувства.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Костим, гламур и елоквентност нема да ја скрие твојата подлост ниту пак црвениот килим и раскош нема да занемари колкава си курва
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Гоце го забележа тоа. За да ја скрие забуната, господски им со поклони и се поздрави.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Можеби поради тоа што таа не можеше да ја скрие радоста што најпосле се оствари овој брак за кој таа, очигледно, имаше големи заслуги.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Се плаши ли од бегот, или му допушта, за да си ја скрие севдата, тој да ја љуби старечки по цели ноќи, заспивајќи со влажните усни меѓу нејзините чатма веѓи?
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Жените ги бришеа солзите, дедо Димо го гмечеше луленцето, а прстите му трепереа и никако не успеваше да го запали, а Денко и Бојан, главните јунаци на оваа свеченост, не успеваа да ја скријат својата голема возбуда.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Во тие лески имаше доста простор и доста топла земја за во неа да може да се вовлече неговиот самјак и да си ја скрие и својата болка меѓу испреплетканите корења.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Всушност, се плашеше од некоја вистина која тој сакаше да ја скрие од неа. ***
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Бескрајна радост во срце бие мил ми е секој ко брат, ко свој, славата моја кој ќе ја скрие. – Единајст' Октомври- празников мој!
„Мое село“
од Ванчо Николески
(1950)
Гимназиските капи, имитација на бившите бугарски, со ознаката на класот врз сенката, не можеа да ја скријат ветвата облека.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Трето: сакаше да ја скрие својата сенка зад едно буре пред зградата.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Дедо Геро мирно излегол од неговиот конак, но веднаш се сетил каде ја скрил пушката и сета комитска спрема.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Јас си ја скрив главата во скутот и ми дојде да ѝ завидам дека нејзе не ѝ се врати Мирче, стопанот нејзин.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)