ја (зам.) - раздере (гл.)

И сепак во салата закрцкаа столовите и гласовите ја наполнија и грубо ја раздраа тишината.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Толку се занесе во таа борба со сатаната, кутриот, што во момент на слабост или на лутина, и тоа среде олтарот го изусти и она што никогаш во друг случај не би го изустил за сметка на оној во кого најдлабоко веруваше, ја раздра по сета должина мантијата и ја фрли од себе а потоа, онака разгаштен, се упати кон надојдената река и повеќе не се врати.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)