ја (зам.) - пронајде (гл.)

После тоа често им приоѓав близу: прв пат воочив дека златната ларва се разликува; меѓу челустите им го ставав со лак премачканиот нокт што го пуштав да порасне; го посматрав движењето на нивните челусти, краковите на пипалките, главите во форма на череп, линиите што го опашуваат абдоменот и во положбата на оклопот, дури и онака превртен, ја пронајдов жестината на погледот на Гогеновите домородци.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Не можев да ја пронајдам на таванот...
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
- А сега малку фискултура! - си рече па појде до стреата, ја пронајде таму меѓу гредите широката дрвена лопата за веење на жито и со неа застана пред вратата од колибата.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
- Елена, Елена, да ти кажам! - извика Бојан трчајќи по неа, да ја пронајде во темнината, да ѝ го открие своето срце, да ѝ каже каков необичен подарок има за неа, но за такво нешто веќе беше предоцна.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Таа длабоко беше потоната и ако само за неколку минути не дојдеше да ја земе, не ќе ја пронајдеше дури до пролет.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Она што би било нејзин еквивалент по симболичката жестина (што значи од онаа страна на политичкото) би била истата операција која направи незнаењето, распаѓањето на знаењето да го изврши ударот против властите - повторно да ја пронајде таа чудесна енергија, но на сосем друг ниво, на повисока спирала: да постигне невласта, распаѓањето на власта да удри против - поправо, против што?
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Подобро било да поверувам и да паметам дека сите тие девојки (а помеѓу нив се наоѓала и мајка ми) што ги служеле арабаџиите и трговците додека работел анот на Дуко ми биле по малку и мајки.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Од многу причини највистинита ми се чини приказната на четвртиот глас: дека мајка ми можам да ја пронајдам само помеѓу девојките од Горномаалските анови, каде што сум била заборавена, но само од мајка ми а не и од другите девојки.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Влегов во мојата соба и ја пронајдов книгата на која беше сликата на мајка ми, заедно со сликите на другите загинати во земјотресот и не знам по кој пат си плачев со неа на градите... мајко, мајчице моја, кој може тоа друг да ми биде...
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Дури тогаш ја пронајде својата пушка и ја насочи кон мршарот под себе.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Мечката, што го имаше речиси преполовена просторот меѓу нив, се исправи пак и вресна толку ужасно и превивајќи се, што тој прво помисли дека таа уште еднаш нема да биде во состојба да ја пронајде посоката кон него.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Ја пронајде слабата точка на Рада и распали со сите сили.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Откако ја пронајде зградата и станот, не ѝ преостануваше ништо друго освен да чека.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Ама, мене ми е петто доаѓање, веќе направив и преписка со таинствената дама која, меѓу другото, по разводот кој ми го факсираше, се омажила за познат српски актер, па така многу лесно ја пронајдов.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Ја пронајдов твојата голема рана; тој цвет на колкот ќе те уништи.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Старите ја загубија верата; свештеникот седи дома и ги расчеткува одеждите едноподруго; а лекарот треба сѐ успешно да врши со својата нежна хируршка рака.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Не се мачеше многу. Ја пронајде шифрата и ја стисна тешката квака.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Две сијалици не светеа, но 6-тото сетило ја пронајде вратата од визбата.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Не е свесна зошто тоа го прави, еднаш ѝ проблесна дека можеби кога ќе пристигне Костадин овде за полесно да ја пронајде.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Кон зајдисонцето се спушта Сансет Булевард (на којшто Вилијам Холден ја пронајде Глорија Свансон и сопствената смрт во базенот), завршувајќи онаму каде што почнуваат Малибу и неговите дрвени куќички (од една од нив Мајк Хамер едвај се спаси кога лековерната девојка го отвори мистериозниот ковчег).
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
„Та и јас го сторив истото! Ја пронајдов убавината! Летав на утринскиот ветар. Од височините гледав на заспаните куќи и градини.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Како да не знам дека ти си ја пронашол и тоа сосема случајно на еден од бродовите што тргнале од Одеса“.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Без тебе не можам да бидам јас и тоа што сакавме да постанеме заедно.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Јас ја пронајдов својата цел.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Да ја пронајдеш каде било и да и се предадеш од глава до петици.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Најважно е таа земја да ја пронајдеш.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
1. Сонувавме заедно бескрајни предели и соници и несоници и возможности и невозможности. Кога се будевме сеедно дали тоа беше утро или пладне излегувавме пред езерскиот шир да ја пронајдеме светлината.
„Чекајќи го ангелот“ од Милчо Мисоски (1991)
Одвај дочекав да биде 18 часот попладне. Ги облеков најизвалканите и најнеугледните пантолони што ги имам и најизбледената маичка што ја пронајдов во плакарот.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Месец два како да траеше зимата, југот што не можеше да се види, туку само да се насети, топлина распосла насекаде и токму затоа Пелагија ја пронајде управата на шумското и набргу се најде на падините на Водно како копа дупки за нови садници заедно со Танаско, со синот на Борис Биџов, со други бегалци а и со по некој Циган и Шиптар.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Појдовме кај Пена на Танаско да призниме како се имаат сместено и снегот нè начека на сред плоштад и како што паѓа пороен дожд, така се истури одеднаш снегот. Ѝ кажа дека додека стигнале пред Фестивална снегот нагнетил скоро две педи, а и тоа дека одвај ја пронашле Пена на Танаско оти котарче си заградиле меѓу два ѕида од надворешната страна на Фестивална.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Вака пишуваше: Здраво, Мамо, тато, бато! Супер патувавме, супер се сместивме.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
И за да се уверам, ја пронајдов во фиоките каде што сѐ си чувам за спомен.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)