ја (зам.) - постави (гл.)

Ристе ја постави молбата. Суло го има чеканот за дамка, а Ристе десетина товари штици недамкосани, та „ако е кабил“ да дојде утре Сулоага да ја удри дамката да не ги носи Ристе на каракулот и да не плати кочан.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Седна на своето место. Мајка му ја постави диеталната вечера, месо со бамји и таратур.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Силен удар со глава. Тоа ѝ ја врати свеста и ја постави на нозе.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Со време Татко и неа ја премести, а на неговото место ја постави сликата на својот вујко која долго време успешно ја криеше во својата библиотека.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Таму каде што дијалектиката не успева (А.А. губи во вербалниот двобој), останува ризикот да победи физичкото насилство, сказот од зборови продолжува во акции кога авторот укажува и ги осудува мерките на заплашување: со изолирање од телефонската врска, со организираната врева за да се спречи неговиот сон, со служење на неподнослива храна и последната нискост: приморуваат една негова блиска роднина да им се придружи во стапицата што му ја поставуваат на исцрпениот наратор пред да ја мине границата кон Македонија.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Инсталацијата за снимање што Богдан Русимиров во службениот стан на Ема Ендековска, додека таа беше во домот на Нинослав, ја постави ноќта, на 15 јануари, даде солиден резултат (одредницата солиден беше оценка на Шефот кој, по правило, во општењето со другите, па и со најблиските, се обидуваше да не се расфрла со крупни зборови).
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Но борбата за човековите права и за легализација на проституцијата беше само дел од моите активности. Во тоа беше проблемот.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Инсталацијата ја поставил и со неа работел Богдан Русимиров, а материјалот се систематизирал и се анализирал во кабинетот на Шефот.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Стрико Најдо Њашумов и Геле Милев ја кренаа камбаната од сањата и ја поставија врз крстот под камбанаријата.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
БОЖАНА: (Како смаена неволно ја поставува софрата за вечера. Бојазливо).
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Ние сме луѓе бедни, сиромаси.
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Зошто го велам ова? Токму затоа зашто таа тромеѓа воопшто не постои.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Господи, не сум сигурна колку ова нашепнување треба да го сфатам како шега, а колку како податок што требало да ме збуни и да ми ја предочи нерешливоста на загаткава што самата си ја поставив.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Откако заврши, Рена извади чинија со домашна алва обликувана со лажица и ја постави на масата, пред Јаков.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Добра не остана многу оти веќе се стемнуваше а на горна плоча по темница не се оди оти скалата што ја поставиле Вангел Русјаков, Петре Караколев и Чана, не била многу сигурна, башка што нема, вели басамаци, туку летви напреку заковани.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Ја постави на терасата потпрена на оградата, за да можат заедно да го гледаат изгрејсонцето. (Убаво е кога двајца гледаат во иста насока, мислеше Н.)
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Ќе ги скинеме прангите на визуелни граници од црвената линија што сме ја поставиле...
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Бабичката ја стави софрата и на неа ја поставија пченкарната погача.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Пред да ја постават двајцата снажни болничари пред нејзиниот кревет, таа не заборави да им се заблагодари.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Си ја поставив пред себе целта, со пишувањето, преку страдањето и преку откривањето на причините за Мајкините солзи, да дојдам до неколкуте тајни на нејзиниот живот, до фрагменти од самиот нејзин живот.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)