Зошто тие кои беа заборавени постанаа вечност, а тие кои очајно ја посакуваа вечноста беа засекогаш избришани од срцето на универзумот...
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Да, тој е бајколикиот Град во детските игри, во кои секогаш ја посакуваше улогата на принцот.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
Можам да се обидам по сто пати, но не ми успева, можам и да играм некоја друга улога, во некој друг театар, да бидам некоја друга јас... но пак ќе го барам сето она што е твое... ќе ја посакувам твојата сцена...
„Разминувања“
од Виолета Петровска Периќ
(2013)
Колку што жолтата боја ми предизвикува наморничавост толку ја посакувам сината чадлива боја и колку што ја посакувам жолтата толку сината ми предизвикува наморничавост.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)