ја (зам.) - напаѓа (гл.)

Планината притискала врз неа, а таа разлутено ја напаѓала планината и корнела карпи и дрвја и ги тркалала пред себе.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Ногата ти ја напаѓа гангрена.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Таа живееше врзана во стреата, каде што ја беше преместил од поодамна дедо Димо, откако Стрела беше свикната на неа и веќе не ја напаѓаше.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Во VI век во Панонската низина се појавуаваат Аварите кои ги потчиниле словенските племиња и заедно со нив ја напаѓале Византија.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)