ја (зам.) - навира (гл.)

Малечката веќе се задеваше: ги прекрсти рацете на навлаката зад неговите плеќи и толку ми се ближи со лицето што авторот зад уво чувствува врачечка топлина од којашто целото тело му го обзема милина и желност, си воомјазува како ја држи во прегратка, ја навира...
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)