Дури и нашата смрт, на лага, ни ја изнудија.
               
             
           
            
            
              „Небеска Тимјановна“
               од Петре М. Андреевски 
              (1988)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Однадвор веројатно допираше месечината, крем и зелена боја, и меките стогови           на следните мириси: смирна, што дождот ја изнудил од дрвјата на булеварот; некои           еротски видови бензин, кој придвижува одредени видови автомобили; сиот зеленчук од           задишаното тло; наивната продорност на улицата; внатрешните мистерии на жените; и           бесшумните пушкарања на стравот.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА  бр. 36“
              
              (1997)