Две цели на Партијата се да ја освои целата земјина површина и да ја згасне еднаш засекогаш можноста за независно мислење.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Се случуваше, често, првите зраци на сонцето да ја згаснат лампата што цели ноќи светеше над татковите книги.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Тие се патот на птиците за кон поилото жедта да си ја згаснат Но тие се и софра со лесен појадок по полноќно славје!
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
Доаѓаш те гледам за едно простување, за еден непребол да ги измиеш образите од солените рекички со јазикот да ја згасиш врелоста на моите усни доаѓаш да бидеме еден сон и едно утро но посреќно од денес да бидеме едно срце, да збориме со една уста...
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
Течеше малку питка вода додека стигна врелата, па колку-толку пивнав и ја згаснав малку пеколната жед за да имам резерва во себе за наредниот ден, до првата чешма на патот што не можеше да биде ставена под контрола.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)