ја (зам.) - затне (гл.)

Ќе ја затнам дупката со парче вреќа пред да заминеме.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Ја завршуваше својата исповед: не му ја затнаа дупката на стомакот со орден но сепак бев добар десетар во смоларата, како што бев секогаш во се добар - во шверцот, во пиењето, во милувањето.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
„А на луѓето“, продолжи божем добронамерно, „не можеш да им ја затнеш устата.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
- Гнаса... - пламна наеднаш Арсо. Глигур му ја затна устата со дланката.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Глигор како мачка се искачи по јажето, за миг само ја затна дупката со своето јадро тело.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Тоа го сторил со слама, со трева: „Од денес, врескава муцко, не ќе креваш врева!“
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Се случило- гласчето задремало. Басот устата му ја затнал, иако тоа уста немало.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
— ,На жените само со бакнеж можеш да им ја затнеш устата", ми рече еднаш Горачинов.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Му ја затна устата на Зисо Делевски, што се вели, му ја фати раката да не фрла кал по мене.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Се згрчи позеленет и зграпчи поголем камен на кој пред тоа се потпираше со едниот опинок.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Без брзање се исправи на нозе. Можеше засекогаш да ми ја затне муцката со удар. Од сеченото чело му протече крв.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Во мигот Чана ја затнува половината врата со својата голема снага, пуштајќи го својот грлен глас во вагонот Стигнати сме во Македонија, народе!
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
„Нема ама”, ѝ ја затна устата Боге со долг бакнеж, од кој девојчето изгуби здив и заборави што сакало да каже - каков приговор да изнесе, како да се спротистави.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
- Спиј кога веќе не си доволно буден - заповеда пред да ме бакне.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Ајде, искарај ме - ѝ реков - ако чувствуваш потреба да го сториш тоа, а за возврат ќе ти раскажам сѐ за жената од скалите, за писменцата што ти ги... - но Катерина ми ја затна устата со својата топла дланка.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
„Ајде, Рајно“, и велам јас, „изброј до три и сврти се кон мене. Погледни ме.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Знаеш кога да си ја пуштиш а кога да си ја прибереш насмевката. Кога да си ја затнеш а кога да си ја одзатнеш муцката. Да знаеш само колку ти завидувам поради тоа“.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Мочта му се затна, му стана гној и го докутна. Му ја затна и устата да зборува.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ама како Јон ќе ја затне на едно место водата, таа ќе се подистрга и ќе се загне на друго место.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)