ја (зам.) - дрпа (гл.)

Рипнувам и ја дрпам Уља да се разбуди. - Стани, мори Уљо, велам, сѐ живо се разбудило.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Некое клекнало до мртвата мајка: ѝ ја мрда главата, ја дрпа да се разбуди.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
САВЕТКА: (ја дрпа да стане). Мрдни, мори, станувај!...
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Така си е, зашто пак и ние да страдаме заради неа! (ја дрпа Паре).
„Антица“ од Ристо Крле (1940)