што (зам.) - мисли (гл.)

Чорбаџивката Милошка, нунка ѝ на Нешка, дури се најде навредена оти крштеничка ѝ Доста не ѝ кажа што мисли да прави, та заедно да излезеа со модата.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Во тој момент го мачеше само едно: Што мисли таа? Дали ќе може да ја кандиса?
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Штом македонската интелигентна емиграција се состои главно од такви лица што си ги имаат соединето своите интереси со Бугарија и се оближуваат околу бугарскиот кнез, којшто по ќеифот си ги клава и си ги симиња министрите и којшто може да постави за министри не само луѓе што имаат малку популарност сред бугарскиот народ, но и такви што воопшто немаат партија и се „независни“, т.е „и тука го клаваат и таму го клаваат”, – штом имаме луѓе што мислат оти главното достоинство на човекот е не чесно да му служи на својот народ, ами да итрува, т.е. да лаже и десно и лево, – тогаш природно е оти новото течење во развивањето на националното самосознание на Македонците нема да сретне поддршка во нашата емиграција во Бугарија.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Знаете ли што мислат тие што се за понатамошно спротивставување? – Едно, имаат надеж за замешување на силите; друго, се надеваат на конференција, и трето, велат дека ако не биде ни едното ни другото, тогаш ќе направат Турција економски да пропадне со долгото одржување голема војска.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Но, еве го најважното, бате. Што мислиш, што е тоа што ѝ се сторило сомнително кај него ?
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Што мислат, или не мислат масите, се смета како неважно прашање.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
И покрај сета нивна остроумност, тие никогаш не успеаја да ја совладаат тајната како да дознаат што мисли друго човечко суштество.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Што мислиш, ќе се извлечам ли со пет години? Или можеби со десет?
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
О'Брајан сфати што мислеше тој, без секакво објаснување.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Што мислиш, што е најновото што им го дадоа таму? Инка за уши, за да прислушкуваат низ клучалките.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Среќавањето на релевантни дела во таканаречената медиска уметност ни покажува дека се тоа дела кои ги демонстрираат начелата на квантната механика (претставувањето на објектот е зависно од посматрачот, незабележените објекти не се обработени како вистински работи и случки, туку како склопови од флуктуирачки можности), ја земаат предвид новата структурираност на сензибилноста и нејзината комплексност (воведување на тактилниот осет), ја демонстрираат нелинеарноста (егзистенцијални, случајни навлегувања во системите) и го нагласуваат естетското начело како мерило на новата научност. што мислиме со следново?
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
- Но, сега пред малку, ми рече дека пресудуваш право, на што мислеше?
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
И ако разменеа по некој збор, тој секогаш беше далеку од тоа дури и да се потсети на она што мислеа.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
8. Три дни Отец Симеон пиеше како носач на парите на браќата и обземен од некои чувства, како да не беше тој оној Отец Симеон од некогашните крчми, сакаше некому да му каже сѐ што мисли и сѐ што знае за себе и за животот.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Се наведна над лицето, замрзнато од леден, црн удар, и не најде ништо што мислеше дека ќе најде - еден свет на тој човек, едно движење во просторот на продуваното време, сѐ она за што му говорел тој во темните крчми: детска играчка на изгубеното чедо, тажен кловн со плачни очи во тоа барутно време, некакви Марии со црвени искри во коските.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Лекарот мора на свој начин да каже: „Доаѓам без оглед на тоа што мислиш ти”. Понатаму: Проблемот со шизофреничарите е во тоа што тие не му веруваат никому. 48 Margina #22 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Не делува умно, си рече авторот. Овој е човек што мисли со нервите, заклучи.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Новата народна уметност, онака како што ја замислува оваа Партија, не може да биде ништо друго туку терор на провинцијалната потпросечност врз сѐ што е индивидуално и што мисли со своја глава.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Тоа што мислиш дека го сакаш, не е вистинското, тоа е она што мислиш дека треба да го сакаш.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
На прашањето што мисли за Американците, у поверење ми шепнува: „Брат, сакаш по цел ден на еБај да бараш бомбина, реглер, баланс штангла и замаец?“
„Тибам штркот“ од Зоран Спасов Sоф (2008)
— Што мислите, многу боли?
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Видов, не видов и ѝ дадов сѐ што мислев дека ми е многу.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Ти си улава, ми велат, што мислиш ти?
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ами, капнати, што мислиш!
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— А што мислиш ти, ми вели Надежда Петрова.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Што мислите за Југославија? — Нема што да мислам...
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Заминаа, - тоа беше сѐ што мислеше Змејко за сето тоа време.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Ти не знаеш јас што мислам. (Пауза, На Кајмакамот.) И ти не знаеш јас што мислам. (Пауза) А јас (Пауза) и јас не знам јас што мислам. (Пауза) Ебати власта!
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Можеби мене ми се кине срцето повеќе од неговото. Што знаеш ти што мислам јас!
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Навистина, нашето основно обележје како вид, хомо сапиенс, е мислењето; ние сме животни што мислат.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Ако нашата генетска функција е да мислиме (computare) произлегува дека вековите и степените на човечката историја, досега, биле стадиуми на ларва или подготвителни стадиуми.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
- Ви се молам... аман... Што мислите со нас? ...
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Од под буквите во книгите ѕиркаат нашите мртви и се смеат новородените. Дишат вода, пијат воздух.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Поп Данаил Москополчанин не може баш да се сети дали кога првпат беше во Венеција беше измислен фудбалот на мали голчиња и на што мислеа Венецијанските трговци кога претскажуваа светска економска криза.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Ама остана и ден - денес да ми рече - Внимавај! - само тоа да ми рече, а јас знам на што мисли.“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
По еден час и Бошко Манев, кога дотрчаниот Танас му кажа, исто така знаеше што го чека зашто арнаутскиот обичај на сите им беше познат: кога некој ќе ти плати за сѐ што кај тебе јал и пил – тоа значеше дека има право да ти одмазди како што сака за она што мисли дека си му го сторил.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
- Што мислиш? – го прашуваа луѓето.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
На Лумана не му беше ни грижа што мисли Бошко,.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Веќе знаев што мисли и што треба да ѝ речам.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Што мисли. Никако не можам да му го погодам молчењето.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Плачам и се крстам. Молам да не е тоа што мислам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)