Сите бегалци дојдени од Гаково, од Војводина, веќе знаеја дека во денот кога падна последниот голем снег што ќе држи дури до крајот на зимата во Скопје се појавил Димостен ама не оној што сите го познаваа и чие кадро го носеа од дворот на Одборот кога таму на дрвената кула со едно наведнување си ја откачи едната нога и високо ја крена, овој што поминал од тука (рекол оди надолу по Вардар), не бил ни половина од оној што го знаеја.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Знаат дека веќе доаѓа времето кога мора да заминат кај својата мајка и својот татко чии кадра одвај и да шавнуваа пред нив.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)