тој (зам.) - ете (чест.)

Пустата му мајка — црно проноси за жив син, а тој ете, „одникаде не се јавува".
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Толку беше големо тоа негово откривање за себе, дека тој ете пак може и да сака нешто на еден ваков див и само негов начин, да го сака токму вака незаоглавено, дека не го имаше заборавено тоа ниеднаш досега и дека никој не успеал да му го одземе.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)