Тој само да го надава гласот: — Очен жалају что ви сама, очен жалају что ви сама.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Кога сега се отвори вратата, тој само ја сврте главата, виде дека доаѓа Бошко Манев и пак им се врати на своите мисли.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)