Ана го дочекува во спалната, во креветот. – Сонував дека се борам за тебе – му шепоти, додека тој силно ја бакнува по бледото лице.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
Бидејќи умот е како бескрајот, повикот на бесконечноста на природата е силен. Тој силно влече.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)