тој (зам.) - отсекогаш (прил.)

Но тој отсекогаш си беше на грижа на жителите на Потковицата.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Но тој отсекогаш си терал по свое.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
И по толку години, и сега како возрасен маж редовно му се повраќаше кога гледаше физичко и душевно страдање на луѓе предизвикано од насилство извршено од други луѓе.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
А тој отсекогаш се згрозуваше од насилство и подеднакво му беа одбивни и шлаканиците, и клоците, и пушките.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Беше крајот на јануари и тој отсекогаш знаел дека то со волците морало да биде токму вакво.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Навистина, тој отсекогаш ги барал нив, но ова беше друго.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Да, само за еден дел од неговиот живот, за оној што јас го познавав, и тоа не го велам без причина, - претпоставувам дека тој отсекогаш не бил толку сам, толку проклето сам, каков што го запознавме во домот.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
За Зоки ова е малку необично. Тој отсекогаш мисли дека е пораснат, но другите тоа како да не го признаваат.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Во својата суштина и во нашата стварност тој отсекогаш бил роден, иако непризнаен Загрепчанец.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)