Но само привремено. Приближно два дена.”
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Раздвојувањето на сопственото јас од телото е болен процес и болниот очајнички копнее некој да му помогне да ја залеми пукнатината, но тоа раздвојување тој истовремено го користи како основно орудие за одбрана.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Идеално замислен како место на непосредна интеракција и политички дискурс меѓу приватни лица, тој истовремено е и место на исклучување и бришење, место не само за општествени средби туку и за политички протести, место на доминација но и на отпор.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
Исто како што нејзините поттици биле таму со првите зборови и со првите чекори на синот, така и нејзината благост дава трајна дозвола за неговата изведба – која тој истовремено ја изведува за неа, со неа и како неа (86).
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Таа е лик на мјузиклот (86) и лицето во чие име се разработува жанрот мјузикл (83).
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Но, иако успеала тоа да го изведе, така што земала дрога, и ние и тој истовремено останавме во нашиот универзум.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Мајката тука се јавува како сцена, како публика, како поучителка и како ѕвезда: подлога за идентитетот на момчето и двери преку кои се здобива со пристап до себеси како субјект.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Вовед Како простор што е достапен – барем номинално – на сите граѓани да уживаат во него и да го користат, јавниот простор е локација каде што се формира и претставува општествениот идентитет, сцена на која се одигруваат општествените практики, а во неговото пошироко значење на „јавна сфера“ тоа е место каде што „јавноста“ се организира, претставува и замислува.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)