тој (зам.) - доста (прил.)

Преклонетоста на неговите раце се престоруваше сега во некаква тромава отпуштеност, која знаеше само за тоа дека преку денот тој доста се намачил и дека сега треба макар и само да се спие.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Стуткан во една разнишана фотелја зад масата прекриена со листови хартија, тој доста иронично ги гледаше подготовките на екипата.  Селин, вие сте чудна личност.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)